"แม้พวกเราจะยื่นมือออกไปปัดเป่าเมฆหมอก ทะลุผ่านท้องฟ้า คว้าจับดวงจันทราและดวกดาวไว้ได้ ก็ยังไปไม่ถึงความเป็นจริง"
ถ้าหากผมเป็นเม็ดฝนละก็ ผมคงจะเหนี่ยวประสานหัวใจของใครบางคนไว้ได้เหมือนดั่งที่เหนี่ยวประสานแผ่นดินกับผืนฟ้าที่ไม่มีวันมาประจบกันได้ตลอดกาล
เราไม่ควรจะเสียน้ำตาเพราะนั่นคือความพ่ายแพ้ของร่างกายที่มีต่อจิตใจ และเป็นเครื่องหมายพิสูจน์ว่าเราไม่สามารถรับมือกับจิตใจตัวเองได้
ในยามที่ทิ้งศักดฺ์ศรีไปก้าวหนึ่ง พวกเราก็จะก้าวเข้าสู่ความเป็นสัตว์ป่าไปก้าวหนึ่ง
ในยามที่ยับยั้งชั่งใจไปก้าวหนึ่งพวกเราก็จะถอยห่างออกมาจากความเป็นสัตว์ป่าก้าวหนึ่ง
พวกเราทุกคนฝันว่าบินอยู่บนท้องฟ้าทั้งๆที่ยังลืมตาอยู่
ชีวิตคือการต่อสู้
หากไม่กุมดาบ ก็ปกป้องเธอไม่ได้ หากกุมดาบแล้ว ก็คงกอดเธอไม่ได้
